San Francisco (onderweg naar)

Donderdag 11 augustus

Onze reis gaat vandaag naar San Francisco en op de route doen we Stanford University aan. Ook dit is weer een filmlocatie geweest van 1 van de Highschool Musical films. We moeten vanaf onze camping eerst een stukje dezelfde weg rijden als dat we gekomen zijn en pakken vervolgens de rijksweg naar San Francisco. Je ziet de omgeving weer veranderen van een rotsachtige omgeving naar meer groen en loofbomen. De highway wordt weer lekker druk en zesbaans rondom de stad. De 580 West highway is alleen echter van vreselijk slechte kwaliteit. Door alle gaten en scheuren in de weg en de snelheid waarmee je rijdt (65 mijl) moet je het stuur van de camper echt goed vasthouden en rammelt alle servies en boodschappen in de kastjes. Naarmate we de stad naderen wordt het beter. Ben nog steeds erg blij met de app ‘Here’ en de kaarten die ik in Nederland gedownload heb. De navigatie hiermee werkt feilloos en alleen omdat ik zelf iets te laat ben mis ik een afslag. Halve mijl verder omkeren en via een hele mooie wijk met mooie huizen vinden we Stanford heel snel. Het is een immens terrein en na wat rondjes blijkt dat we tot voor het hoofdgebouw kunnen komen om daar even met de camper te wachten tot Niels en Bente foto’s hebben kunnen maken. Het plekje uit de film wordt niet gevonden maar was toch even mooi om te zien.

We starten de navigatie weer op naar de kruising van El Camino Real (die door heel SF lijkt te lopen) en Hickey Boulevard want daar zou de camping moeten liggen. We rijden ongeveer 35 mijl (60 km p/u) per uur op deze weg en wanneer ik mijn rechter buitenspiegel kijk denk ik echt ‘Zie ik dat nou goed?’. Er blijkt een wielrenner aan onze camper te hangen. Hij houdt het handvat vast waarmee je in kunt stappen bij de camperdeur. Als hij doorheeft dat Niels een foto wil maken komt hij nog een meter naar voren waar hij ook houvast heeft. Hij kijkt naar binnen en lacht vriendelijk voor de foto en zet zichzelf bij het stoplicht af.

Op die kruising van Hickey en El Camino aangekomen informeren we bij een benzinestation of ze de camping kennen. Gelukkig is er een local die direct de goede kant op wijst en nog geen mijl verder vinden we ’Treasure Island RV Park’. Okay nu krijg je misschien gelijk beelden van wuivende palmen en cocktails maar niets is minder waar. We staan hier echt helemaal prima voor 3 nachten maar het is een geasfalteerd terrein waar allemaal mensen in trailers en mobile homes wonen. Die wonen hier permanent omdat een regulier huis of appartement niet te betalen is. We voelen ons dus een beetje ‘kamper’ voor de komende dagen. De mensen zijn super aardig en als we bij de wasserette zien staan ‘Residents only’ willen we al terug lopen maar binnen zitten twee Harley Davidson bikers een halve liter Aldi-bier te drinken die duidelijk maken dat wij ook residents (bewoners) zijn. Ze helpen ons gelijk met de was en vragen of we wasmiddel hebben. Dat hebben we niet dus krijgen we dat van hen. Verder blijken we geen 6 quarters (kwartjes) meer te hebben voor de droger. De Harley man loopt naar zijn auto terug en geeft er ons 6. Als ik twee dollar wil geven wil hij dat niet aannemen en zegt ‘Welcome to America man!’. Als we hun aanbod voor bier hebben afgeslagen gaan zij weer op pad en wij terug naar de camper waar Erica heerlijk heeft gekookt. Gebakken aardappelen (Dutch Yellow Potatoes) met gemarineerde karbonade en broccoli. Alles in etappes in de magnetron en de pan maar wel erg lekker gegeten.

Na het eten even de was uit de droger halen en plannen maken voor morgen. We zitten op 10 minuten lopen van de BART wat hier een trein/metro is die ons helemaal naar downtown SF brengt. Het internet op de camping hier is traag dus wel verslagen maar geen foto’s.